پیوند بالا شعری از حسین آقا برادر زاده ی عزیز من است

که در مدتی که علاقمند به شعر شده متاسفانه من گرفتاری هایی داشته ام که مانع شده حتی یک شعرش را درست  و با حواس جمع گوش بدهم ولی به لطف خدا  و به گواهی تایید برخی دوستان که شعرش را دنبال می کنند دارد خیلی خوب راه خودش را می رود و مشق می کند و شاید لطف خدا بوده که من هم نتوانسته ام کمکش کنم تا خودش راه خودش را بیابد . انشاالله که شعر و این بازی ها دستاویزی باشد برای عاقبت به خیر شدن او و جوانان پرشوری که مثل او قدم در این راه گذاشته اند